Maraming naglipanang mga tao, sari-saring tao na makakasalamuha. Iisang mukha lang ang gusto kong makita, ang pagnanasaan kong makamit at makapiling ko sa habambuhay. Maraming magaganda sa kalye pero alangan naman akong lumapit at makipagkilala. Minsan sabi ng isang matanda, hindi hinahanap ang pag-ibig, kusa itong dumarating sa hindi inaasahang pagkakataon. Pero kailan? tumatanda na ako at may iilang puti na buhok sa aking ulo pero hindi ko pa naranasan ang umibig ng lubusan.
Isa nga siguro ako sa mga nakatadhanang tumandang binata na tulad ng ilan kong mga kaanak. Ngayon ko naintindihan na bakit sinasabi nilang hindi nila kailangan ang ibang taong di nila kaano-ano para alagaan. Kung mahirap naman sa puso na makasama ang isang taong hindi mo naman mahal mas maiging mag-isa at patuloy na nakikisalamuha sa tamang paraan at paglilingkod.
Ngayon naintindihan ko na bakit may kalye...
No comments:
Post a Comment